Dagen Zonder Vlees: week 1 en 2

Ik kondigde hier al aan dat ik mee zou doen met Dagen Zonder Vlees. Niet per se om nooit nog vlees te eten, eerder om mezelf een schop onder mijn kont te geven en eindelijk eens bij te houden hoe vaak ik nu eigenlijk vlees eet.

Ik at twee dagen van de veertien vlees. De eerste keer was de dag dat ik hoorde dat mijn grootmoeder overleden was (niet dat dat een excuus is, maar het doet een mens al eens sneller foert zeggen; er was ook geen degelijke vegetarische optie, maar ik besefte te laat dat ik mijn maaltijd ook zonder vlees had kunnen proberen bestellen). De tweede keer was op de dag dat er audio-opnames waren op de uitgeverij (met Sofinesse, jaja). Ik had zelf de broodjes besteld, maar was helaas vergeten vragen om voldoende vegetarische opties te voorzien. Dom van mezelf, volgende keer beter.

Verder ontdekte ik dat vlees eten vooral een gewoonte is. Op vrijdag kunnen wij een broodje bestellen op het werk en ik heb daarin nogal vastgeroeste gewoontes, waarvan een optie met vlees. Ik was die optie al aan het bestellen toen ik besefte dat ik meedoe met Dagen Zonder Vlees. Ik ben dan toch maar voor de andere vastgeroeste optie (klein bruin smos kaas zonder tomaat en zonder mayonaise) gegaan. Ook besefte ik dat ik geen kroepoek bij Chinees eten kan consumeren. Ik eet Chinees eigenlijk altijd vegetarisch, maar dan wel graag met kroepoek. Vis eet ik eigenlijk niet, behalve in kroepoek dan. Voor frietjes van de frituur heb ik gewoon eens aan mijn vriend gevraagd om de vegetarische opties op de sommen. Dat blijken er best veel te zijn, dus dat is echt geen probleem. Ik mis het vlees eigenlijk niet (ik at voordien ook al niet veel vlees natuurlijk), het hangt vooral van de omstandigheden af.

Ja, mijn eetgewoontes zijn echt een ramp. *oeps*

Seizoensgroenten eten blijkt veel moeilijker dan geen vlees eten. Dat lukte welgeteld een dag. Ik eet blijkbaar nogal veel met tomatensaus …

Geen eten in wegwerpverpakking kopen en geen eten weggooien gaat zo ongeveer volgens wat ik verwacht had. Maar ook daar valt gewoonte weer op. Tja.

Op de site van Dagen Zonder Vlees geven ze een mooi overzichtje van wat je al bespaard hebt.

Doe jij mee met Dagen Zonder Vlees? Valt het mee?

Dagen Zonder Vlees

Ik geef om het milieu. Ik heb hier niet voor niets een categorie groen(er) leven. Ik kuis en was al jaren met biologisch afbreekbare producten, ik gebruik ook biologisch afbreekbare verzorgingsproducten, ik rij amper met de auto, ik probeer eco en faire kleren te kopen, ik kan mijn vliegtuigreizen op één hand tellen, wij kozen voor een architecte met een groene visie … en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar, maar, maar: ik eet vlees. Niet elke dag, maar ik eet het wel. En laat de vleesindustrie nu het heel milieuvervuilend zijn (en niet vriendelijk voor dieren natuurlijk). Vis eet ik eigenlijk niet (gemiddeld een keer per jaar een portie fishsticks), maar dan vooral omdat ik dat niet lust. Echt vlees eet ik eigenlijk ook niet, maar ik ben wel een fan van gehakt in al haar vormen en heb al veel kippen op mijn geweten.

Ik kies regelmatig voor vegetarisch, maar zeker niet iedere dag. Als ik vegetarisch kook, krijg ik standaard van mijn vriend de vraag waar zijn stukje vlees is. Hij is bereid mee te gaan in mijn ‘ecotrutterij’, maar enkel tot op bepaalde hoogte. Een tandenborstel uit bamboe gaat hem te ver (hij heeft het geprobeerd, dat wel), geen of weinig vlees eten ook. Maar dat mag voor mij geen excuus zijn om veel vlees te eten. Echt bijhouden hoe vaak ik vlees eet (zoals Haaike bijvoorbeeld), doe ik eigenlijk niet.

Meten is weten, dus toen ik de oproep van Fieke zag, begon ik te twijfelen om toch (eindelijk) eens mee te doen met Dagen Zonder Vlees. Ik ben niet van plan om een strikte vegetariër te worden, maar wil wel echt minderen in mijn vleesverbruik. Een collega van mij haar goede voornemen was om in de week geen vlees te eten, omdat ze dan niet ‘moeilijk’ moet doen als ze in het weekend bij vrienden gaat eten. Zoiets zie ik ook wel zitten. Ik wil er gewoon wat meer op letten.

Ik schreef mij netjes in en voegde mij al toe aan de groep van Fieke en de groep van Charlie, want groepsgevoel is belangrijk. De extra uitdagingen (meer seizoensgroenten eten, minder voedselverspilling en minder verpakkingen) vind ik ook interessant, want daar ben ik ook sowieso al mee bezig.

Doe jij mee met Dagen zonder vlees? Ben jij vegetariër?

Review: zachte reinigingsgel van Douce Nature

Ik heb een gemengde huid (normaal, maar met vettere T-zone) en het is niet dat ik echt veel last had van puistjes (behalve als puber dan natuurlijk), maar ik had er altijd wel één. Tegen dat het ene puistje goed en wel weg was, stond er al een volgend te dringen. Best vervelend, maar ook geen ramp. Ik was een beetje te lui om er echt iets aan te doen. Ik probeerde al eens een maskertje, maar gebruikte dat dan weer veel te weinig en dan heeft dat ook niet veel effect natuurlijk. Omdat mijn masker van Lush nogal snel over datum ging, zocht ik een alternatief. Ook met natuurlijke ingrediënten graag, want ik ben geen fan van te veel chemie aan mijn lijf en al zeker niet aan mijn gezicht. Tijdens mijn zoektocht kwam ik de zachte reinigingsgel van Douce Nature tegen.

Douce Nature is een Frans bedrijf met een ruim assortiment aan biologische verzorgingsproducten, met label van Ecocert. Ze zijn voor respect voor biodiversiteit en 100 % zuivere en natuurlijke essentiële oliën. Op dat vlak zit het dus wel goed, maar werkt het ook?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik de handleiding niet 100 % volg. Je zou het product namelijk twee keer per dag moeten aanbrengen. Daar doe ik niet aan mee. Ik gebruik het product dus maar twee tot drie keer per week, maar voor mijn huid blijkt dat voldoende. Ik vind het geweldig dat ik het niet moet laten intrekken (dat is mijn probleem met maskertjes), maar dat ik het gewoon onder de douche kan aanbrengen en vrijwel meteen terug afspoelen.

Bij mij werkt het! Van permanent minstens een puistje ben ik gegaan naar een puistje om de drie of vier weken. Ja, ik heb dus nog af en toe een puistje, maar ik vind dat nu ook weer geen ramp. Mocht ik de reinigingsgel effectief twee keer per dag gebruiken, dan zou ik misschien puistjesvrij blijven, maar dat past niet echt in mijn ochtend- en avondroutine.

Ken jij het merk of het product al? Hoe hou jij je huid mooi of ben jij gezegend met een stralende huid?

Douce Nature is niet op de hoogte van deze blogpost.

Fair Wear Friday #9: Juttu

Een jong team binnen A.S.Adventure is begonnen met een nieuwe conceptstore, Juttu. Er zijn al winkels in Antwerpen (op de Meir, waar vroeger de A.S.Adventure zat, maar ze gebruiken meer ruimte) en Brugge en in maart zal er een winkel openen in Roeselare.

Op hun website omschrijven ze Juttu als volgt:

Juttu staat voor fashion en design met een verhaal, verteld door designers met een hart. Ecologisch & duurzaam, fairtrade én fashionable. Zoveel meer dan een winkel. Juttu is a way of living, een lifestyle.

Ecologisch & duurzaam, fairtrade én fashionable? Daar wilde ik weleens een kijkje gaan nemen. De winkel is licht en ruim en mooi ingericht. Er is veel kleding, maar er zijn ook interieurspulletjes en er is een aparte hoek voor foodies. Bij ieder merk staat extra uitleg en ze hebben véél merken, o.a. Armedangels • Fjällräven • Granny’s Finest • Ichi • King Louie • Kuyichi • O My Bag • People Tree • Recycle • Seepje • Skunkfunk • Wunderwerk.

Een impressie:

En dit gewoon op de Meir, joepie!

Wel een kleine kanttekening: van bepaalde merken die hier verkocht worden, weet ik al dat ze goed bezig zijn, van andere niet per se en helaas krijgen niet alle merken die hier verkocht worden een A of B van Rank a Brand, wat toch wel een referentie is op het vlak van fair en eco. Armedangels en People Tree krijgen bijvoorbeeld een B op Rank a Brand, maar als ik Scotch & Soda opzoek, dan zie ik dat zij een E krijgen, wat de laagst mogelijke score is. King Louie bijvoorbeeld krijgt een D, wat ook niet meteen de beste score is. Hebben ze bij Juttu een andere selectieprocedure misschien? Of hebben ze het beter kunnen onderzoeken dan Rank a Brand? Ik vroeg het na bij Juttu zelf. Hun reactie:

Dag Gerhilde, we willen ons inderdaad focussen op merken met duidelijke, bewuste en betekenisvolle normen. En momenteel is “duurzaamheid” de belangrijkste maatschappelijke norm waar een sterk merk zich mee kan onderscheiden. Daarom is het aandeel van die merken bij Juttu ook zo groot. We hebben echter nooit willen beweren dat we enkel duurzaam zijn. Er zijn ook nog andere zinvolle verhalen die Juttu graag wil brengen: creatieve jonge designers, locale (sic) productie, sociale projecten, Belgische brands, originele of handgemaakte producten, respect voor mens en dier … Vandaar ook de naam Juttu (i.e. het verhaal). Merken die ons kunnen overtuigen van hun onderscheidende drijfveer zijn ongetwijfeld ook van (meer)waarde voor onze klanten. Groeten, Juttu

Mijn conclusie? Ja, ik ben zeker van plan nog bij Juttu te winkelen, maar ik ga wel de app van Rank a Brand installeren om ter plekke wat te kunnen controleren en zal niet blind alles kopen. Maar: een goed initiatief, dat is het sowieso!

Extra lange regenjas

Ik vertelde hier al over de vorige regenjas die ik kocht, mijn koningsblauwe trenchcoat met kap. Die kap is handig, maar doordat de regenjas niet lang genoeg is, moet ik daarbij nog steeds een regenbroek dragen. Ideaal als je een kwartier tussen station en werk moet fietsen, maar minder ideaal als je iedere dag twee keer een uur fietst. Geloof mij, als je een uur een regenbroek draagt, is je gewone broek ook nat, maar dan van het zweet.

En dus ging ik op zoek naar een oplossing. Ik las ooit bij Isabel iets over extra lange regenjassen en dat idee bleef spelen in mijn hoofd. Een regenbroek is te warm om een uur mee te fietsen en de regen komt toch van boven, dus is iets dat je bovenbenen bedekt, lijkt voldoende. Ik twijfelde tussen de rode en de grijze versie, maar kocht uiteindelijk de rode. Kwestie van zeker gezien te worden in het verkeer.

En om er niet als een gothic chick uit te zien, dat ook.

De jas is lang en komt dus effectief tot over mijn knieën. Het is ook een echte regenjas, met extra mouweinden om inregenen te voorkomen en een flapje op de kap, zodat je gezicht wat minder snel nat wordt. De flap onderaan rits je apart vast en geeft je veel bewegingsruimte. Ik kan dus perfect fietsen met deze jas aan.

Maar houdt de jas mijn benen ook droog? Ja en nee. Mijn bovenbenen blijven droog, dat wel, maar als ik in de regen fiets, heb ik helaas ook last van opspattend water. Bij een gewone regenbroek heb je daar amper last van, maar bij deze jas heb ik de indruk dat ik de onderkant van mijn broek zelf nat maak door te fietsen. Ik heb al een spatlap gekregen bij de fietsenmaker voor achteraan aan mijn voorwiel, maar echt opgelost is het nog niet. Als het niet te hard of lang regent en er liggen niet te veel plassen, dan is deze jas perfect, maar met veel regen is het toch onvoldoende. Gelukkig zijn de stevige regenbuien tot nu toe meestal tijdens de terugweg geweest en dan kan ik mij vlot omkleden.

Echt mooi is de jas niet (ook niet echt lelijk voor een regenjas, dat besef ik) en ik voel mij toch nog altijd een beetje belachelijk als ik ermee rondloop. Het riempje rond de taille is ook niet lang gebleven, want dat draaide gelijk zot (en dat was vervelend om vast te maken) en dat vond ik dus niet zo handig. Mijn trenchcoat draag ik als gewone jas, maar dat doe ik met deze jas dus niet.

Ik blijf de jas wel dragen, maar ik denk niet dat ik de jas opnieuw zou kopen, met wat ik nu weet. Ik zou eerder voor rainlegs gaan, denk ik. Dat heeft hetzelfde effect en is iets beter te verstoppen.

Voor wie eraan zou twijfelen: deze blogpost is dus niet gesponsord.

 

 

Fair Wear Friday #8: Schoenen

Nieuwe schoenen vinden is voor mij geen evidentie. Ik heb maat 42 en helaas gaan de meeste damesschoenen maar tot en met maat 41. Intussen is het gelukkig al heel wat beter dan pakweg tien jaar geleden, maar ik kan nog steeds niet in elke schoenwinkel schoeisel in mijn maat vinden. Faire en eco schoenen vinden leek mij dan ook een vrijwel onmogelijke opdracht. Tot ik in de webshop van Today is a good day! keek. Van alles wat je daar koopt, mag je zeker zijn dat het fair en eco is. Heerlijk vind ik dat, als iemand anders het uitzoekwerk doet. Nog heerlijker vind ik dat ze damesschoenen tot en met maat 42 verkopen.

Ik kocht dus deze zwarte lage botjes (enkellaarsjes) van Brako bij Today is a good day! Ze geven er volgende uitleg bij.

Brako gebruikt in alle modellen chroomvrij leder. Chroom is een zwaar metaal dat zeer belastend is voor het milieu, maar op grote schaal gebruikt wordt om het leer te looien. Brako draagt zorg voor de natuur, want ook worden de schoenen gelijmd met lijm op waterbasis. Aandacht voor de omgeving is voor Brako vanzelfsprekend. Deze gedachtegang maakt integraal deel uit van de gemoedstoestand, bij het maken van hun collecties; het getuigt van de continue zorg en aandacht die Brako heeft voor het milieu en de mens.

Brako zelf stelt op de website: De collectie is 100% puur Belgisch en wordt ambachtelijk gemaakt in Spanje.

Heb je ook problemen om goede schoenen te vinden? De Groene meisjes publiceerden onlangs een lijtje met vegan schoenen. Die zijn niet per se fair en eco, maar wel eens het bekijken waard.

De sokken die ik draag zijn trouwens van Braintree en zijn in orde op het vlak van fair en eco. Mijn jeansbroek is dat helaas niet. Dat blijkt minder evident om te vinden (in grotere maten en geen skinny).

Nog een tip van mij: bij Today is a good day! kan je betalen met ecocheques. Handig! Bij mijn laatste envelopje met ecocheques vond ik ook een bon voor de winkel. Toen ik die afgaf bij aankoop van mijn schoenen kreeg ik bovenstaande mok. Joepie!

En een laatste tip: chocolademelk maken met Maltesers is echt heerlijk. Moet je zeker eens proberen!

Fair Wear Friday #6: M-Fair in Mechelen

De stad Mechelen organiseert komende zondag (11 oktober van 11 tot 17 uur) M-Fair, een beurs met/over/voor eerlijke en duurzame kledij.

Er is heel wat te doen: een markt, een modeshow, kledingruil, workshops (Upcycling! Recykleren! …) en je kan er ook enkele documentaires kijken,  zoals The True Cost.

Ik ga er zelf helaas niet geraken, maar het is gratis, dus allen daarheen, zou ik zeggen.

Alle info op een rijtje:
zondag 11 oktober 2015
11 uur – 17 uur
Congres- en Erfgoedcentrum Lamot
Mechelen
gratis

 

 

Fair Wear Friday #5: Hempmade

Na een jaar amper kledingstukken kopen (en helaas terug verdikken), had ik nood aan wat nieuwe kleding, maar dan liefst wel eco & faire kleding. Als je je trouwens graag wat wil verdiepen in het nut van eco en faire kleding, kan ik je de documentaire The True Cost aanbevelen, ook te bekijken op Netflix.

Via de blog van Kathleen had ik eerder al gezien dat ze bij Hempmade goede broeken verkopen en toen ik die site bekeek, zag ik dat ze ook de mooie trui verkopen die een collega van mij al had. Nee, ik koop niet zomaar iedereen zijn kleren na, maar ik zou de trui toch niet op mijn werk dragen en ik had intussen al toestemming gevraagd om ongeveer dezelfde trui te kopen. Deze blogpost is trouwens niet gesponsord, ik deel gewoon graag mijn bevindingen.

Hempmade stelt zichzelf zo voor:

Eco & Fair Fashion for Men & Women…

Bij Hempmade zijn we ervan overtuigd dat fashion en ecologie elkaar niet hoeven uit te sluiten. In tegenstelling tot de meeste kledingwinkels kiezen wij voor milieuvriendelijk geteelde en geproduceerde vezels. Naast het gebruik van bio katoen, soja, bamboe en gerecycleerd polyester richten we ons in het bijzonder op hennep dat tal van voordelen oplevert voor zowel milieu als consument. 

Wij danken u alvast voor het bezoek aan onze website en uw betrokkenheid tot een beter milieu! Hier kan u steeds naar hartelust onze nieuwste eco-collecties ontdekken. Wij bieden u een tijdloos en origineel aanbod voor mannen en vrouwen. 

Die eco geloof ik dus graag en fair vermelden ze ook, maar daar gaan ze niet dieper op in. De stuks die mij interesseerden, waren voornamelijk van Up-Rise, dus keek ik ook eens op hun site:

Up-rise clothing is mainly made out of HEMP and Organic cotton. We choose to work with hemp because of the many advantages and eco-friendly properties …
Here just some of them:
* Hemp fibre has been used for thousands of years to produce textiles!
* This plant has the strongest natural fibre and is very environmental friendly!
* Hemp clothing is very durable in every way!
 
We work with partners who take care about high ethical values in human rights and environmental issues.

All our clothes are produced in a factory that is member of the Fair Wear Foundation & uses certified Organic Cotton in the fabrics.

Dat leek me dus wel in orde om te bestellen.

Op de site van Hempmade zie je meteen in welke maten elk stuk er nog is. Dat verschijnt simpelweg als je over de foto gaat met je muis. Superhandig vind ik dat, want persoonlijk vind ik het heel frustrerend als je een mooi stuk ziet, dat dan enkel nog in XS beschikbaar blijkt te zijn. Hier zie je het meteen, je hoeft dus niet verder te klikken. Helaas zetten ze bij de kledingstukken niet hoe lang die zijn. Ik ben nogal groot en wilde liever geen dingen kopen die ik niet zou dragen of zou moeten terugsturen, dus mailde ik de eigenares en zij mailde mij nog dezelfde dag terug hoe lang bepaalde stuks waren, in mijn maat. Goede service! Alleen zou ik voor broeken persoonlijk de binnenbeenlengte geven en niet de volledige, maar ik had er toch al een beter zicht op.

Uiteindelijk besloot ik een trui en een T-shirt te kopen. Geen broek, want dat vond ik toch net iets te spannend (of ik was bang dat de broek net te spannend zou zijn). Eco en faire kleding in grote maten, daar zou ik trouwens blij mee zijn. Mocht je een tip hebben, dan mag je die zeker doorgeven. Misschien moet ik eens afzakken naar Leuven, dan kan ik in de winkel gaan passen en ben ik zeker, want broeken zijn toch echt een uitdaging.

De bestelling ging vlot, betalen kon meteen met Bancontact (joepie, want ik heb geen kredietkaart) en ik kreeg zelfs korting. Waarom weet ik eigenlijk niet, dus ik kan niet beloven dat dat bij iedere bestelling is.

Ik kreeg het pakketje ook snel aan. Je merkt vooral aan het T-shirt dat het gemaakt is van hennep, maar dat stoort me niet. Ik zal er zeker nog eens kopen, online of in de winkel.

Kende jij de winkel Hempmade of het merk Up-Rise al? Hou jij rekening met eco en fair als je kleding koopt?

Review: wasballen

Bijna een jaar geleden beloofde ik hier om een review te schrijven van de wasballen die ik toen kocht bij Kudzu.Tijd om er eens werk van te maken. Ik word trouwens niet gesponsord door Kudzu ofzo (ah nee, dan zou ik geen jaar gewacht hebben met een review), ik vind het gewoon een fijne webshop. Kudzu is zelfs niet op de hoogte van deze blogpost.

De review komt nu pas online, omdat ik de wasballen in het begin grondig wilde testen. Toen zijn wij echter verhuisd en hadden we geen plaats meer voor een wasmachine. Daarom doe ik nu sinds een maand of tien mijn was in de wasserette en ik had niet veel zin om dat op internet te gooien. Maar och, zo’n ramp is dat niet, dus: ja, ik ga naar de wasserette. Die is trouwens om de hoek en de wasmachines werken snel. Enig nadeel vind ik dat wij ook geen plaats hebben om de was te drogen (en er overal verbouwstof ligt), dus dat ik iedere keer de droogkast moet gebruiken. En dat terwijl ik bewust nooit een droogkast heb gehad en die ook niet snel zal kopen. Maar kom, het is tijdelijk, ik heb er al mee leren leven.

Hoe werken die wasballen dan?
Volgens Kudzu:

De originele Eco Balls zijn een milieuvriendelijk alternatief voor klassieke waspoeders en -verzachters. In de ballen zitten biologisch afbreekbare bolletjes die langzaam afbreken en de oppervlaktespanning van het water breken, net zoals een wasmiddel doet, dit zorgt ervoor dat het vuil gemakkelijker loskomt. De stof die vrijkomt verhoogt ook de zuurtegraad van het water waardoor de bacteriën sterven.

U vervangt uw detergenten door deze twee ballen. Ze worden samen gewassen met het wasgoed en maken uw was stralend proper en zacht. Dankzij een wetenschappelijke formule kunnen de ballen tot diep in de vezels dringen en zorgen voor een grondige reiniging, dit zonder de vezels of kleuren aan te tasten.

De ballen gaan tot 240 wasbeurten mee en zijn 100 % hypoallergeen en anti-bacterieel. U bespaart tot 80 % op wasproduct per wasbeurt.

En werkt dat ook echt?
Ja, maar er volgt toch een kleine maar: je was is geurloos en dat is even aanpassen. Ik vind dat geen ramp, ik gebruikte toch al amper wasverzachter (gebruiken de meeste mensen dat niet vooral uit gewoonte eerder dan uit noodzaak?), dus mijn was geurde nooit sterk. Helemaal geen geur is even aanpassen, maar geen ramp. Alleen merkte ik wel dat bijvoorbeeld een T-shirt van mijn vriend, waarin hij stevig gezweet had, niet alle geur kwijt was. Ook voor handdoeken vertrouwde ik het niet helemaal. Daarom schakelde ik over op mijn oude vertrouwde ecowaspoeder voor de was van mijn vriend en de handdoekenwas en gebruikte ik de wasballen enkel voor mijn was.

Sinds de verhuis (en het gebrek aan wasmachine) helpt mijn schoonmoeder met de was (waarvoor dank). Wij geven haar wekelijks wat was mee en zelf ga ik ook wekelijks een was doen in de wasserette. Ik gebruik daar de wasballen voor, maar omdat de was van mijn vriend en mij nu niet meer zo strict gescheiden is en er al eens een handdoek tussen het wasgoed zit, gebruik ik ook een beetje waspoeder bij de wasballen. Eigenlijk vind ik dat ideaal: ik gebruik amper waspoeder en toch is mijn was altijd schoon.

Eerlijk is eerlijk: toen ik het product kreeg, was ik wat teleurgesteld, vanwege de handleiding. Die is veel uitgebreider in het Engels dan in het Nederlands. Dat vind ik op zich niet erg, maar dat de Nederlandse en Engelse niet dezelfde info geven, vond ik wel vervelend. Al is het vrij banaal, dat moet toch beter kunnen, vind ik. Ik besloot de Engelse versie te volgen en alles lukt perfect.

Ontvlekker
Bij de wasballen zat trouwens ook een ontvlekker. Daar ben ik echt tevreden over. Ik kreeg er al verschillende soorten vlekken mee uit mijn kleding (ook mayonaise bijvoorbeeld). Echt supervuile kleding zal je er misschien niet proper mee krijgen, maar dat heb ik nog niet kunnen testen, want zo vuil is mijn kleding nooit. Echt een gerief, die ontvlekker!

Conclusie?
Ik ben tevreden met de wasballen. Mijn kleding is proper en ik verbruik nog amper waspoeder. Enkel de wasballen zijn niet voldoende, toch niet voor zweet of vlekken, maar de combinatie vind ik perfect. Ik ga dus zeker een navulverpakking kopen, eens de wasballen ‘op’ zijn. Ik betaalde trouwens 12,50 euro voor de twee wasballen (ze gaan ook telkens allebei in de wasmachine) en ze gaan 240 beurten mee. Veel goedkoper dan wasmiddel dus, nog een pluspunt.

Hoe doe jij je was? Gebruik jij een ecologisch wasproduct?

Fair Wear Friday #4: Minder kleding kopen

In mijn 30-voor-30-lijstje ging ik de uitdaging aan om op een jaar tijd maximaal vijf kledingstukken te kopen. Akkoord, anderen gingen er al verder in en probeerden een jaar lang géén kleding te kopen (en vinden mij dus waarschijnlijk een sissy), maar ik wilde het haalbaar houden.

Broeken verslijten namelijk nogal snel bij mij, dus ik had wel verwacht dat ik sowieso nieuwe broeken zou moeten kopen. Omdat puntje zes van de lijst (op gewicht blijven (of zakken)) ook niet echt gelukt is (laat ons stellen dat dat proteïnedieet zo ongeveer een maat voor niets is gebleken twee jaar na datum), was ik blij dat ik toch nog iets kon kopen. Ik deed na mijn dieet ook veel van mijn ‘dikke’ kleren weg (ah ja, want ik ging het nooit meer zo ver laten komen, ahum), dus had ik ook niet veel meer liggen. Bovenstukken en rokken zijn nog een beetje vergeeflijk, maar broeken zijn echt meedogenloos.

Uiteindelijk kocht ik vier kledingstukken: een winterjas met kap, een broek, een lichte jas met kap en nog een broek. Die jassen met kap kocht ik omdat ik iedere dag een stuk moet fietsen (en nu ik de volledige afstand fiets, ben ik zeker blij met die aankopen). Ik bleef bewust bij vier, zodat ik nog een reservekledingstuk had, maar ik ben blij dat ik het niet gebruikte.

Hoe verloopt dat dan?
Ik moet eerst even vermelden dat ik, bij het begin van mijn uitdaging, al een half jaar amper kleding aan het kopen was. Ik had ervoor ook al veel kleding weggedaan, dus het is niet zo dat ik nog enorm veel kleding had (al zal mijn vriend (met een stabiel gewicht en dus kleding in één maat) daar anders over oordelen). Door onze verbouwingen heb ik ook geen kleerkast meer (alles steekt in curverboxen die op elkaar gestapeld staan en ik kan maar in twee boxen vlot kleding zoeken; overzicht nihil dus), waardoor kleedjes al uitgesloten zijn om nog te dragen. De kleedjes die ik draag, moeten toch echt opgehangen worden om er niet ongestreken uit te zien (hoe deftig ze ook gestreken zijn). Gelukkig had ik nog wel iets van mijn ‘dikke’ kleding bijgehouden en daardoor is mijn uitdaging ook gelukt.

Ik merkte wel dat ik in het begin dacht dat ik iets nodig had en dat ik het dan jammer vond dat ik dat niet kon gaan kopen, maar vaak vond ik nadien iets soortgelijks terug in mijn kleerkast en was ik blij dat ik het niet meteen was gaan kopen.

Ik had tweedehands kleding kunnen kopen, maar ik ben groot en niet mager, dus die zoektocht had ik eigenlijk op voorhand al opgegeven. Ik hield het dus bij het aanschaffen van het noodzakelijkste: jassen (die fietsproof zijn) en broeken. Met alle feestelijkheden in december vond ik het wel wat jammer dat ik geen nieuwe kleren kon kopen, maar ach, zo’n ramp was dat nu ook weer niet.

Ook kwamen er gaatjes in enkele T-shirts (ik draag een riem en zit blijkbaar graag dicht tegen mijn bureau op het werk, geen goede combinatie). Ik loste dat op, zoals ik al eerder deed, met wat flockfolie, maar je kan niet al je T-shirts volhangen met vlinders.

Wat mij eigenlijk vooral frustreerde, was dat ik mij ook geen ‘goeie’ kleding kon aanschaffen. Ik deed het vanuit een ecologisch en ethisch standpunt, maar kon ook niets kopen dat ecologisch en ethisch gezien wél in orde was.

Intussen heb ik die schade ingehaald (nu mijn uitdaging is afgelopen) en kocht ik enkele nieuwe T-shirts en een trui en rok, waarvan het meeste wel ecologisch (en ethisch) verantwoord is. En nu valt het me op dat de T-shirts die ik droeg toch echt wat strak zaten, oeps.

Ik ben blij dat ik de uitdaging ben aangegaan, want hoewel ik al best bewust kleding kocht, heeft het mij toch nog iets beter doen stilstaan bij hoe snel je je vaak een nieuw kledingstuk aanschaft. Ik hoop vooral dat ik hier ook mensen mee kan inspireren, want ik kan mij soms best ergeren aan hoe sommige mensen omgaan met kleding. Al heb ik de indruk dat het bewustzijn stapsgewijs aan het groeien is.