Raften in Frankrijk

Sinds het begin van de zomer zit ik in een kajakclub. De club organiseert veel activiteiten, ongeveer elk weekend kan je wel een tocht, quiz of wandeling meedoen. Een van die (jaarlijkse) activiteiten is raften. Niet in een rivier in het zuiden van Frankrijk of in Spanje, wel in het noorden van Frankrijk (bij Arras). De afstand valt mee en je bent zeker van stroming, wat bij een rivier niet altijd zeker is. In Arras hebben ze namelijk een kunstmatige zijarm aangelegd aan de plaatselijke rivier.

Het doet een beetje denken aan het parcours van zo’n ronde (doorgaans) gele boot in een pretpark met veel kolken. Een gesloten parcours waarbij je raft naar boven gesleept wordt en je zo keer na keer kan afdalen. Met raft of met wildwaterkajak, voor de getrainden.

Je gaat al eens kopje onder, maar met veiligheidshelm, reddingsvest en wetsuit aan kan dat niet echt kwaad. Er staat ook altijd iemand langs de kant met reddingskoord en alle anderen letten goed op.

Toen wij er eind augustus waren (met heerlijk weer!), waren er ook verschillende vrijgezellenfeestjes aan de gang. Eens wat anders dan paintballen, he, niet? Gelukkig was er ook een fotograaf mee, met dank aan Patric Leloup voor de foto’s.

Van de wildwaterpiste zelf kan ik geen site vinden, maar ik zie dat zij en zij er wel uitstappen naar organiseren.

Heb jij ooit al geraft? Lijkt het je leuk om eens te doen?

BnB De boskanter: een aanrader!

Wij waren zo tevreden over de B&B waar we verbleven tijdens ons weekendje Ieper en kust, dat ik er graag een aparte post over schrijf.

We hadden nog een bon van Vivabox en kozen voor B&B De boskanter vanwege de ligging (ah ja, we wilden graag Ieper bezoeken), de sauna (20 euro extra) en het stuk taart bij aankomst.

We mochten vroeger komen dan voorzien (vanwege onze trip naar Ieper) dus dat was al heel vriendelijk. Bij aankomst kregen we een rondleiding en meteen een stuk zelfgebakken taart met koffie of thee. De kamer was niet helemaal mijn smaak, maar wel netjes en vooral heel ruim. Eigenlijk was heel de eerste verdieping voor ons (slaapkamer, badkamer met bubbelbad, sauna, aparte zithoek (met slaapzetel) en groot terras). In de kamer stond ook een kakelende kip, waar we ons kostelijk mee geamuseerd hebben.

Er stond ook een karafje witte wijn klaar en ’s avonds kregen we zelfs een zelfgebrouwen biertje om te proeven. Niet door hen gebrouwen, maar wel door iemand die ze kennen. Zeer smakelijk, al spoot het wel uit het flesje bij het openen. Het deed ons een beetje denken aan een Boerinneken, lekker!

’s Morgens waren we verrast door de grote keuze bij het ontbijt: kleine koffiekoekjes, veel soorten charcuterie en kaas, yoghurt, zelfgemaakte confituur en cupcakes, versgeperst fruitsap, koffie & thee, ananas … ‘Willen jullie een eitje? Kies maar hoe je het wil.’ ‘Euhm, ja, een spiegeleitje dan graag.’ We aten ons buikje rond.

Zoek je een toffe B&B om de Westhoek te verkennen? Ga dan zeker naar hen en koop geen bon van Vivabox, het is zelfs goedkoper zonder …

B&B De boskanter is niet op de hoogte van deze blogpost.

Ieper in één dag

We hadden nog een Vivabox voor een overnachting in een B&B en we wilden al langer Ieper eens bezoeken, dus we put two and two together …

We kozen een B&B in Koekelaere: De Boskanter (met sauna, waar we helaas geen tijd voor hadden). Die B&B is echt een aanrader trouwens, maar daar zal ik later nog een blogpost aan wijden.

We kozen voor één dag bezoek aan Ieper en de volgende dag wat uitwaaien aan de zee. We kwamen vrij vroeg aan in Ieper en namen het lijstje van lilith erbij. We passeerden eerst langs Passendale voor Tyne Cot Cemetery. Zeer indrukwekkend, al van bij de ingang, waar je namen en (erg lage) leeftijden hoort. Om even stil van te worden, net als de imposante begraafplaats zelf.

Nadien gingen we naar Ieper waar we even niet lilith haar tips volgden en kozen voor een snelle lunch in ’t Appèl op de markt. De markt kwam wat bevreemdend over: kermis omringd door monumentale gebouwen. We zullen ooit nog eens terug moeten, om de markt in al haar glorie te kunnen aanschouwen.

Jawel, Musti heeft zijn eigen kermiskraam daar in Ieper (en waarschijnlijk over heel Vlaanderen, maar ik ben niet zo’n foorganger).

Volgende stop was het In Flanders Field Museum. Een must-do als je in Ieper bent en echt een aanrader.

Nadien wilden we de vestingroute afwandelen en onderweg kwamen we Mimi’s tegen. Een belletje rinkelde (stond dat niet bij lilith haar tips?) en we nestelden ons op het terras, mits wat geduld lekker in het zonnetje. Mimi’s is niet goedkoop, maar je krijgt wel waar voor je geld en is een leuke tip. Origineel ook, zo’n toilet op de koer (de deur van het toilet zie je op de achtergrond op de foto).

De vestingroute was inderdaad de moeite. Een mooie wandeling waar we bloemen, de poorten, Ramparts Cemetery, het houten huis en een geit op een schiereiland (ahum) zagen.

Nadien zochten we een gezellig plekje om te eten, maar alle echte tips van lilith waren helaas gesloten (Souvenir, Den Olifant en Trattorio Alloro), dus kozen we voor In ’t Klein Stadhuis alwaar ze mee bleken te doen aan Apero national en ik een gratis fruitbiertje kreeg. Joepie!

Daarna gingen we voor de volgende must-do: de Last Post. Het was niet de eerste keer dat we die meemaakten, maar het blijft impressionant.

Nadien snel naar ons bed om de volgende dag wat te gaan uitwaaien in Nieuwpoort-bad, waar we helaas geen tips voor hadden en we terechtkwamen in een tourist trap. Al heb ik het gevoel dat de dijk daar vol mee staat.

Scroppino

Voor wie de zomer mist … Een lekker digestief dat ik vond op Thursday Dinners, maar ik serveerde het als aperitief. Dat het allemaal niet zo nauw steekt qua verhoudingen vind ik geweldig. Dat het bestaat uit cava/prosecco, wodka en limoensorbet vind ik nog beter. Lekker!

Mijn huis is mijn thuis #1

Wij woonden intussen al op verschillende plekken, de ene al wat specialer dan de andere. We hebben nooit de neiging gehad veel foto’s te trekken van die plekken, maar van sommige woonplaatsen is dat echt jammer. Daarom introduceer ik hier graag een nieuwe rubriek, op een vaste dag nog wel! Dinsdag is hier vanaf nu ‘mijn huis is mijn thuis’-dag, maar niet elke week, hoor, om de week kan je hier een (t)huisfotootje vinden.

We beginnen met … het toilet! De badkamer en het toilet in ons huis hebben lelijke tegels (bruin met bloemen). In de badkamer overschilderden we de tegels (al vier jaar zonder blazen onder de verf, enkel wat fakjes af, onze tip: eerst alles goed schoonmaken met ammoniak!), voor het aparte toilet hadden we geen fut. Dat bleven dus gewoon lelijke tegels. Mijn vriend, de liefhebber van analoge fotografie (en dan vooral van polaroids), vond een goed alternatief: de muur behangen met polaroids!

De muur in zijn geheel

Ik vind het eigenlijk echt leuk om op die manier herinneringen op te halen en schone prentjes te bekijken. Binnenkort breiden we de muur uit; we hadden nogal weinig foto’s van familie, maar daar hebben we met Pasen verandering in gebracht. Die komen dus nog op de muur.

Details

Deze vind ik geweldig: Jip naast het boek How to tell if your cat is plotting to kill you van The Oatmeal.

Bij volgende foto wilde niemand geloven dat mijn vriend het hert in het bos op polaroid zou kunnen krijgen. Hij probeert hiermee het tegendeel te bewijzen. 🙂

Of een metafoto: een polaroid van de (vorige versie van de) polaroidmuur.

Deze foto heeft mijn vriend genomen in Kroatië: mooie herinneringen prachtig in beeld gebracht.

Ook een beetje meta: het huis aan de overkant, dat dus achter je staat als je naar de foto’s kijkt.

 

Kleur van de maand: grasgroen

Liesbeth van On(t)roerend goed kiest elke maand een kleur van de maand. Deze maand is het grasgroen.

Ik dook in mijn archief en vond volgende foto’s.

Gewonnen kaartjes van Sarah

Prachtige natuur in Kroatië

 

Mooie natuur in Normandië en Bretagne

Flocken en juweeltjes

Vakantiegeld te geef

Aan het einde van onze vakantie in Kroatië gaven we de campingbaas al het lokale geld dat we hadden. Met kuna kunnen we toch nergens anders betalen, dus leek het ons nuttiger hem een kleine fooi te geven. Twee vliegen in één klap, zoiets.

Even waren we vergeten dat Kroatië tol heft op de snelwegen. Om het land uit te geraken, moesten we dus nog even betalen. Dat kan gerust in euro, helaas krijg je het wisselgeld wel in kuna.

Sinds eind september heb ik bijgevolg 34,50 kuna in mijn portemonnee zitten. We gaan de eerste jaren zeker niet teruggaan naar Kroatië (nog zo veel andere landen te ontdekken), dus geef ik die 34,50 kuna (ongeveer 4,50 euro) graag weg aan iemand die het beter kan gebruiken.

Wat moet je doen om het geld te winnen?

Volgen hoeft niet, maar geeft wel een dubbele kans. Verder graag gewoon even antwoord geven op de vraag waarom je graag op vakantie naar Kroatië (zou) gaan.

Verder ook nog even dit: Follow my blog with Bloglovin!

Nagenieten van Kroatië

Het diner

Op vakantie in Kroatië lazen mijn vriend en ik per uitzondering elkaars boeken. Waarom per uitzondering? Hij leest normaal enkel non-fictie en fantasy, ik lees normaal enkel fictie, behalve fantasy en sciencefiction. Op dat vlak komen we dus niet echt overeen. Hij had enkel het nieuwe boek van Rowling bij (Een goede raad, vonden we geen van beiden een aanrader), ik had drie boeken meegenomen. Ik ben de drummer van de band okay van Toby Litt (gekocht na het lezen van zijn parodie op chicklit Finding Myself, helaas niet van hetzelfde niveau, maar eens je erin zit wel okay), Extremely Loud and Incredibly Close van Jonathan Safran Froer (ik was meer fan dan hij) en Het diner van Herman Koch.

Op de achterflap van Het diner staat dat geen enkel etentje na het lezen van dit boek nog hetzelfde zou zijn. Dat vind ik overdreven, maar het is wel het boek waar we het meest naar verwijzen sinds onze vakantie. Grappig hoe onze reacties kunnen verschillen en toch hetzelfde zijn. Ik: ‘Heb zo’n vader.’ Hij: ‘Heb zo’n moeder!’ Ik denk dat we allebei gelijk hebben, maar dat onze eerste reactie toch eerder geslachtsgebonden is.

Na het lezen vroeg ik aan hem wie hij zich voorstelde bij Serge Lohman, de gladde maar volkse politicus. Ik stelde mij daar namelijk Frans Bauer bij voor, totaal geen type politicus, maar de omschrijving klopte voor mij. Mijn vriend stelde zich Yves Leterme voor. Ik kon daar niet mee akkoord gaan, want Serge Lohman heeft charisma, maar kijk, misschien heeft mijn vriend toch gelijk?

Nagenieten van Bretagne