Kerstkaartenruil – gestuurd en gekregen

Vorige jaren deed ik met plezier mee met Secret Santa georganiseerd door Tess. Zij kreeg dit jaar haar eerste kindje en organiseerde deze keer heel begrijpelijk geen Secret Santa. Gelukkig is Blogland groot en kon ik dit jaar bij Romina en bij Meisje deelnemen aan een soortgelijke swap. Romina deed van #kerstruil. Ik verstuurde mijn pakketje braaf op tijd, maar ik heb helaas zelf nog niets ontvangen. Ik hoop dat het gewoon nog onderweg is en zal hier dan braaf beide pakketjes showen.

Meisje van Nummer 44 organiseerde een kerstkaartenruil en daarvan kreeg ik al wel alles aan, dus deel ik even wat ik stuurde en wat ik aankreeg.

Gestuurd

Knutselen is even moeilijk met die verbouwingen hier, maar ik wilde wel graag een persoonlijke touch geven aan de kaartjes die ik stuurde en daarom stak ik bij beide kaarten en zelfgemaakt paar oorbellen.

Deze stuurde ik naar Katrien van de blog Jongens toch!

En dit ging naar Inge van de blog Madame Stof, aan wiens Instagramchallenge (#30dagen30details) ik dit jaar meedeed. Zij maakt dan wel zelf juwelen, misschien zou ze het ook leuk vinden om een paar te krijgen dat door iemand anders gemaakt is.

Gekregen

Ik kreeg ook twee kaartjes, ah ja, dat is het leuke van een swap!

Sabrina stuurde mij een kaartje met een briefje en een kerstboompje dat ze samen met haar dochter Anna gemaakt had. Zo leuk!

Haaike van le petit requin, stuurde mij een heel origineel kaartje, met centjes. Supertof gedaan! We hebben al even voldoende centjes voor onze toekomstige toiletvloer (en als trouwe en vaakst reagerende lezeres zal ze dat wel weten), maar dit is echt leuk gevonden!

Dank je Sabrina en Haaike voor de kaartjes en dank je Meisje om de kerstkaartenruil te organiseren!

2015 …

… in woorden: verbouwingen, geen vakantie wel uitstapjes, veel fietsen, leuke initiatieven in Blogland, kajak, mijn dertigste verjaardag vieren in Disneyland, ballonvaart, boekenclub, mijn blogpost die verschijnt bij Charlie, stoppen met anoniem bloggen.

in foto’s:

Rudi Kockelbergh

Overzicht van 2014

Overzicht van 2013

Kerstman spelen

Voor mijn derde blogverjaardag wilde ik een cadeautje op maat weggeven. Lizzie van de leuke kattenblog Lizziecats won en ik kon aan de slag met volgende trefwoorden.

Leuke trefwoorden om mee aan de slag te gaan! Dit werd uiteindelijk het verrassingspakket.

Chinese thee en fairtrade rooibos, gemalen koffie van een delicatessenzaakje in de buurt (mijn collega, die 25 kilometer hiervandaan woont, koopt er al tien jaar haar koffie, dus dat lijkt me wel een goede referentie), lekkere chocolade, een zelfgemaakte kaars en zelfgemaakte juwelen (oorbellen en een speldje), Funny girl van Nick Hornby (het laatste boek van mijn favoriete auteur) en kattenspeeltjes en -snoepjes voor haar mooie katten Chubbie & Brownie.

Juwelen geven aan iemand die je nog nooit gezien hebt, is niet evident, dus ging ik af op het trefwoord ‘kleurrijk’.

Lizzie liet al weten dat ze blij is met het pakket, joepie! Jaja, ook voor onbekenden is kerstman spelen leuk.

Won jij al vaak een prijs? Heb je al leuke cadeaus gekregen van de kerstman?

3!

Jaja, deze blog bestaat vandaag drie jaar. De vorige jaren deed ik eigenlijk niet veel met mijn blogverjaardag, omdat ik toen ook niet zo veel deed met mijn blog. Begin dit jaar las ik het Blogboek van Kelly en dat boek zorgde ervoor dat ik een Instagramaccount aanmaakte en in een blogflow terechtkwam. Eindelijk begon ik een beetje na te denken over mijn blog en de onderwerpen kwamen als vanzelf. Ik begon ook wat regelmatiger te schrijven en vond het zelf steeds leuker en leuker.

In juni en juli mocht ik dan de Meststoffencursus van Kathleen testen en dat bleek echt een goed opstapje te zijn. Ik heb intussen dubbel zo veel Bloglovin’-volgers als voor de cursus (al is dat aantal voor veel bloggers nog steeds weinig, ik ben er heel blij mee) en ik krijg meer reacties op de blogberichten die ik publiceer. Die cursus is dus echt wel een aanrader!

Drie jaar dus en dat vier ik graag met jullie, want het is dankzij jullie dat het hier extra leuk vertoeven is. Daarom geef ik graag een pakketje op maat weg. De inhoud staat nog niet vast, ah nee, want het is op maat, maar er zal vermoedelijk wel een juweeltje bijzitten. De rest hangt af van de bestemmeling. Nogal vaag, ja, maar wel extra leuk om te krijgen, denk ik dan. En voor mij extra leuk om samen te stellen natuurlijk, ah ja!

Wat moet je doen om een pakketje op maat te winnen? Ik ben de moeilijkste niet, dus hier een reactie achterlaten met wat kernwoorden over jezelf is voldoende. Dan heb ik ook een beetje een aanknopingspunt om mijn pakketje samen te stellen, he. En zo leer ik mijn lezers ook meteen wat beter kennen. Het maakt trouwens niet uit of dit je eerste reactie ooit is of dat je hier op elk blogbericht reageert. Iedereen mag meedoen, ook al is dit het eerste bericht dat je hier leest.

Ik zal een voorbeeld geven, dat maakt het misschien wat duidelijker. Over mezelf zou ik volgende kernwoorden geven:

Gerhilde – 30 – geen kinderen – twee katten – groot – verbouwingen – taal – bolletjes – blauw – wintertype – pasta – thee – lezen  – zoetigheid – fietsen – chocolade – groener leven – creatief

Je kan mij volgen via Bloglovin’, Instagram en Pinterest en dat vind ik leuk, maar hoeft niet per se om kans te maken op de prijs, hoor.

Deelnemen kan tot 1 december. Succes!

30, auch #2

Hey meid/buurmeisje/vriendin S.

Vandaag op de Franse nationale feestdag mag jij dertig kaarsjes uitblazen. Je kiest ervoor om dat in het buitenland te doen en gelijk heb je, zo is je dertigste verjaardag echt uniek. Al zou ik persoonlijk eerder gekozen hebben voor Frankrijk, want dan kreeg je misschien nog vuurwerk op je verjaardag. 😉

Dat jij dertig wordt, wil zeggen dat ik over een kleine twee weken ook dertig word, want we zijn niet enkel naast elkaar opgegroeid, we zijn ook even oud.

We kennen elkaar al heel mijn leven (ah ja, want ik ben de jongste) en dat vind ik een geweldig geschenk. Jij bent erbij in bijna al mijn jeugdherinneringen, want ik vond als kind niets leukers dan bij jou gaan spelen. We spraken elkaar regelmatig aan de haag tussen onze huizen. Het gat is gevormd door de oudere broers en zussen, maar wij gebruikten het toch het intensiefst. Nu wij allebei al jaren niet meer thuis wonen, is er geen gat meer te zien, maar het blijft een plekje dat ik koester.

We hebben heel onze basisschoolperiode samen in de klas gezeten en samen in de Chiro. We waren altijd beste vriendinnen, maar toen ik in het vijfde leerjaar gedegradeerd werd tot tweede beste vriendin, brak je mijn hart. De wereld van een elfjarige is ook klein natuurlijk. Gelukkig heeft die degradatie niet te lang geduurd. Jij koos voor een andere middelbare school dan ik, maar na twee jaar ging ik ook naar de school waar jij al zat. Dat was niet per se om samen op school te zitten (Latijn was gewoon mijn ding niet), maar dat we elke dag samen konden fietsen, vond ik toch heerlijk. Dat we af en toe per ongeluk soortgelijke kleding droegen (zo bleek ’s morgens), vond ik vooral grappig.

Toen je een jaar lang niet naar de Chiro ging, vond ik dat jammer, maar we zagen elkaar gelukkig nog op school enzo. Dat jij al vroeg een vriendje had en ik nog niet, vond ik ook niet altijd gemakkelijk, maar dan vooral omdat ik zo’n hopeloos pubergeval was. Je herinnert je mijn gezaag ongetwijfeld nog. Je bent nog altijd samen met je jeugdvriendje, al vijftien jaar ondertussen, waarvan vijf jaar als man en vrouw. Prachtig is dat. Ik was wel heel blij toen je terug in de Chiro ging en vooral dat we ons eerste jaar leiding samen konden doen. Niet iedereen was akkoord, want twee eerstejaarsleiding die het zonder ervaren leiding moeten doen, is niet evident, maar wij zijn zo goed op elkaar afgestemd, dat we dat toch bijzonder goed hebben gedaan.

Toen je na dat jaar samen leiding geven uit de Chiro ging en we allebei gingen studeren, verloren we elkaar even uit het oog, maar echt lang heeft dat eigenlijk nooit geduurd. En het leuke is: ongeacht hoe lang het geleden is dat we elkaar gezien hebben, als we elkaar zien voelt het altijd weer als thuiskomen. Ik kan volledig mezelf zijn bij jou en voor we het goed en wel beseffen zijn we terug twee gibberende bakvissen. Heerlijk is dat, van tijd tot tijd (en als niemand het ziet). Ik ben er zeker van dat als ik jou niet gekend had, ik een moeilijkere puberteit had gehad en negatiever in het leven had gestaan. Jouw levenslang positivisme zorgt ervoor dat ik ook positiever in het leven sta. Je bent al jaren mijn rots in de branding en ik kan je er niet genoeg voor bedanken. Toch zot, he, dat je kan zeggen dat je al levenslang bevriend bent? Onze ouders hebben dat goed geregeld indertijd.

Meid, geniet van je reis en van je verjaardag en ik hoop dat we er nog dertig jaar bij kunnen doen als vriendinnen. Zullen we dat afspreken?

Geen inpakpapier nodig voor cadeautjes, maak een gepersonaliseerde tote

Ik kocht een tote of twee. Bestaat daar eigenlijk een Nederlands woord voor, voor zo’n katoenen zak? Het doet mij altijd een beetje denken aan mijn zingzak van vroeger. Maar ik wijk af. Ik kocht dus een tote of twee. Ik wilde er dit en dit mee doen, voor mijn 30-voor-30-lijstje. Het leek mij het beste om ze even voor te wassen en de gebruiksaanwijzing van mijn textielverf beaamde dat. Dus ik controleerde braaf op hoeveel graden ik die zakken mocht wassen en volgde de richtlijnen. Ik vergat alleen even te checken of die dingen in de droogkast mogen (door de verbouwingen hier hebben wij geen plaats voor een wasmachine en een droogrekje, dus doe ik mijn was in de wasserette en daar gaat alles noodgedwongen de droogkast in) en toen kwamen ze er iets kleiner uit dan ik ze erin gestopt had. Oeps!

Ik wilde die totes eigenlijk nuttig gebruiken en in een kleiner formaat vind ik die minder nuttig, dus besloot ik dat ik ze misschien eerder cadeau zou kunnen doen aan mijn nichtjes. Hoe kleiner je bent, hoe kleiner je tote mag zijn, niet? Tja, soms kan ik mijn eigen logica ook niet helemaal volgen, hoor.

Mijn jongste nichtje wordt tiener op de Franse feestdag, maar gaf al een feestje. Ik besloot haar een tote met de eerste letter van haar naam cadeau te doen.

Strijken is niet mijn sterkste punt, nee. Ik denk dat ik die totes voor mezelf maar niet ga voorwassen, dan hoef ik ze ook niet te strijken (en kunnen ze niet krimpen).

Ik gun mijn nichtje trouwens meer dan enkel een katoenen zak, hoor. Het echte cadeautje deed ik gewoon in de tote! Dat spaart weeral wat nutteloos cadeaupapier uit.

Cadeau-ideetje voor bij een geboorte

Er worden de laatste jaren nogal wat baby’s geboren in onze omgeving. Dat is de leeftijd, vermoed ik. Veel kersverse ouders vragen om een centje en ik geef dat met plezier. Zo zijn ze niet gebonden aan een winkel en kunnen ze het geld zelf nuttig spenderen (want wat weet ik nu van baby’s?). Alleen geef ik niet graag alleen een centje. De laatste jaren flockte ik regelmatig iets als cadeautje, maar momenteel heb ik — met de verbouwingen — niet echt plaats/tijd/goesting om te frullen.

Gelukkig zijn er ook andere originele manieren om een kleinigheidje bij een centje te geven, zoals bijvoorbeeld: letterkoekjes! De ouders hebben de naam van hun nieuwe spruit met veel liefde gekozen en dus vind ik het wel leuk om daar iets mee te doen.

 

Benodigdheden

* een leuk potje (hoe groter, hoe meer koekjes je nodig hebt)
* enkele zakken letterkoekjes

To do

Simpel: letterkoekjes uitsorteren: enkels de letters van de naam van de baby mogen in het potje. Het is minder werk dan het lijkt en het levert je toch een leuk klein extraatje op.

 

Tips

* Lange namen zijn gemakkelijker. Voor Jana kan je maar drie letters gebruiken, voor Blanche verzamel je er meteen zeven (en er zitten verrassend veel C’s in zo’n zak).
* Combineer verschillende babynamen, zo kan je wat letters recupereren. Bewaar de koekjes dan in een luchtdichte doos.
* In IKEA heb je letterkoekjes met enkel de I, K, E en A. Handig voor namen als Kathelijn bijvoorbeeld, dan hoef je niet te sorteren en heb je meteen veel koekjes. Ze zijn ook iets lekkerder dan gewone letterkoekjes, vind ik.
* Op het kaartje schrijf ik dan meestal nog iets als : ‘Ze is om van te snoepen!’ of ‘Hij is om op te eten!’ Leuk als dat allemaal wat in thema is, niet?
* Ook geschikt als huwelijkscadeautje, zo heb je meteen twee namen om uit te sorteren.
* De overschot eet je lekker zelf op of kan je gemakkelijk verwerken in bijvoorbeeld broodpudding.

Beste wensen voor 2015!

Secret Santa: gekregen

Happiness is only real when shared. Die quote uit Into the Wild staat op het kaartje dat ik van mijn Secret Santa kreeg en ik moet haar helemaal gelijk geven.

Ik kreeg van haar een mooie zelfgemaakte tas, een kaartje, een wasspeld met washitape en leuke knoopjes.

De tas is best groot, helemaal in mijn kleuren en op mijn maat (ik ben nogal groot en moet meestal de schouderband stevig bijstellen, anders hangt de tas te hoog – deze hangt perfect) en is dus superhandig. Ook de knoopjes vind ik schitterend. Naaien kan ik niet, dus ik denk dat ik ze in juweeltjes ga verwerken. Het kaartje krijgt een mooi plaatsje bij de andere wenskaartjes.

Dankjewel Anaïs voor de mooie cadeautjes en dankjewel Tess voor de organisatie van Secret Santa!

Nagenieten

© Yves Recour

© Yves Recour

© Yves Recour

© Yves Recour

© Yves Recour

© Yves Recour

© Yves Recour

© Yves Recour

© Yves Recour

© Yves Recour

© Yves Recour