Taalvoutje in een advertentie

Onlangs las ik een blog met bovenaan een reclamebanner. Dat gebeurt wel vaker (en overal op het internet), dus dat vind ik op zich niet erg. Ik probeer die dingen wel te negeren, maar onbewust lees ik ze blijkbaar toch.

Ik heb even twee keer moeten kijken voor de zekerheid, want in een advertentie met maar vijf woorden zou alles toch juist geschreven moeten kunnen staan.

Niet?

Twee dagen later zag ik op buienradar (jaja, die cookies werken, ongeveer toch, want wij zijn aan het verbouwen, niet aan het bouwen natuurlijk) dat ze zelf ook hadden gezien dat er iets mis was met de advertentie.

Persoonlijk zou ik die spatie voor het vraagteken weghalen, snap ik niet waarom ze hoofdletters gebruiken bij ‘Gratis Catalogus’ en hoeft dat uitroepteken helemaal niet vet te staan, maar dat kan ook beroepsmisvorming zijn natuurlijk.

Taalvoutje

Als wij op restaurant gaan, heb ik de neiging om niet enkel mijn eten te kiezen, maar ook te zoeken naar de fout op de menukaart. Soms staan er veel fouten op, gelukkig meestal weinig, maar altijd wel minstens één. Je hoeft niet altijd binnen te gaan om de fout te vinden:

Al wisten ze binnen gelukkig wel hoe ze à volonté moeten schrijven.

Taalvoutje

Ik ben nogal talig aangelegd. Mijn vriend minder, maar hij kent mij al goed intussen. Onlangs kreeg ik deze foto in mijn mailbox.

Erger dan letterlijke Googletranslate als je het mij vraagt …

 

 

[hartje] zijden tofu

Sinds mijn dieet is afgelopen zoek ik naar lekkere tussendoortjes die niet te veel calorieën bevatten. Ik probeerde al heel wat uit, sommige dingen waren heel geslaagd, andere minder. Ik maakte al deze brownies, verving de suiker door stevia of sucralose en de boter door appelmoes of yoghurt in cake, maakte eierkoeken, de koekjes van Mme Zsazsa (alweer met stevia of sucralose), appelflapjes met suikervervanger, deze koekjes … Ik kocht in de winkel ook al eens een pakske om light chocomousse te maken. Mijn vriend vond het wel oké (hij had wel een verkoudheid), mij deed het te hard denken aan de nep-dessert-pakjes van tijdens mijn dieet. Dat komt hier dus niet meer in huis.

Ik ontdekte op het wereldwijde web wel een ander interessant ingrediënt om chocomousse mee te maken: zijden tofu!

Ik las verschillende receptjes en combineerde die tot volgend receptje.

Benodigdheden:
* 400 gram zijden tofu (te koop in de Delhaize bij de vegetarische producten of de natuurwinkel)
* 300 gram pure chocolade
* 60 ml sojamelk
* 2 eetlepels agavestroop
* eventueel vanille(nep)suiker

* Smelt de chocolade met de sojamelk au bain-marie of in de microgolf (de sojamelk zorgt er meteen voor dat de chocolade niet kan aanbranden).
* Giet de zijden tofu af doe alle ingrediënten in de blender.
* Mix en laat minstens een uur opstijven in de koelkast.

De chocomousse is wel vrij zwaar, dus als je een luchtigere mousse wilt, spatel je er best nog twee opgeklopte eiwitten doorheen (heb ik nog niet getest, maar ben het wel tegengekomen in een kookboek, dus dat zal wel werken).

300 gram chocolade is niet supergezond, dus toen ik haar recept zag voor frambozenmousse, wilde ik dat graag testen. Frambozen blijken niet het beste fruit (of je moet de pitjes eruit zeven) en bij mij werd de mousse niet zo vast. Lekker is het wel, maar helaas gaat er (wat mij betreft) niets boven chocolade.

Conclusie: Gerhilde [hartje] zijden tofu (behalve de taalfout dan: bereid med?).

Het diner

Op vakantie in Kroatië lazen mijn vriend en ik per uitzondering elkaars boeken. Waarom per uitzondering? Hij leest normaal enkel non-fictie en fantasy, ik lees normaal enkel fictie, behalve fantasy en sciencefiction. Op dat vlak komen we dus niet echt overeen. Hij had enkel het nieuwe boek van Rowling bij (Een goede raad, vonden we geen van beiden een aanrader), ik had drie boeken meegenomen. Ik ben de drummer van de band okay van Toby Litt (gekocht na het lezen van zijn parodie op chicklit Finding Myself, helaas niet van hetzelfde niveau, maar eens je erin zit wel okay), Extremely Loud and Incredibly Close van Jonathan Safran Froer (ik was meer fan dan hij) en Het diner van Herman Koch.

Op de achterflap van Het diner staat dat geen enkel etentje na het lezen van dit boek nog hetzelfde zou zijn. Dat vind ik overdreven, maar het is wel het boek waar we het meest naar verwijzen sinds onze vakantie. Grappig hoe onze reacties kunnen verschillen en toch hetzelfde zijn. Ik: ‘Heb zo’n vader.’ Hij: ‘Heb zo’n moeder!’ Ik denk dat we allebei gelijk hebben, maar dat onze eerste reactie toch eerder geslachtsgebonden is.

Na het lezen vroeg ik aan hem wie hij zich voorstelde bij Serge Lohman, de gladde maar volkse politicus. Ik stelde mij daar namelijk Frans Bauer bij voor, totaal geen type politicus, maar de omschrijving klopte voor mij. Mijn vriend stelde zich Yves Leterme voor. Ik kon daar niet mee akkoord gaan, want Serge Lohman heeft charisma, maar kijk, misschien heeft mijn vriend toch gelijk?

Fijne verrassing

Vier uur. Telefoon. Het vriendje. ‘Heb jij zin in een avondje sauna? We zitten allebei met een valling en een avondje in een stoomcabine zou ons goed doen, niet? Het complex met de stoomcabine is wel enkel vrij van zes tot acht, dus dat is wel meteen na het werk voor jou. Zal ik dan meteen wat hapjes bestellen?’ ‘Geweldig plan! Neem jij een handdoek mee?’

Vijf uur. Gedaan met werken. Na een namiddag regen is het enkel nog aan het druppelen, dus zonder regenjas aan fietsen naar het station (vier kilometer). Halverwege de rit toch stoppen om de regenjas aan te doen, want het regent harder en harder. Met kletsnat haar en een natte broek (langs boven) toch nog de trein halen.

Zes uur. Met tweetjes in een vernieuwd complex met zwembadje, jacuzzi, stoombad én infraroodsauna. Genieten van de rust en het vriendje bedanken voor zijn geweldige ingeving. Lachen met de uitbaters van de sauna die zonder veel na te denken bordjes hangen.

Merken dat een infraroodsauna een natte broek kan doen drogen, maar enkel als je er op tijd mee begint.

Woorden van de allesvrezer

Dus! Want! En! Maar!
Het arrogantste woord
is dus. Dus weet
dat twijfels niet meer hoeven.
Het redelijkste woord
is want. Want geeft van alles
de reden aan.
Het plakkerigste woord
is en. En lijmt
de dingen aan elkaar.
Het gemeenste woord
is maar. Maar zet alles weer
op losse schroeven.

INGMAR HEYTZE

woordzoeker

Mijn vriend en ik zijn dit jaar tien jaar samen. Vrij vroeg in onze relatie (en dus in ons leven, want we waren allebei 17 jaar) beslisten we dat we geen trouwers zijn. Een huwelijk zou er dus nooit komen, maar we beslisten wel meteen dat als we tien jaar samen zouden zijn, we een feest zouden geven. Onder het motto: wij willen niet één dag zeggen dat we voor elkaar kiezen, wij willen vieren dat we al tien jaar lang voor elkaar kiezen.

Alleen leek tien jaar toen natuurlijk altijd nog ver weg. Nu is het dus zover: eind februari waren we tien jaar samen, eind mei geven we ons feest. We vieren het met vertraging omdat we graag een BBQ willen geven en het daar in februari geen ideaal weer voor is. Of het er eind mei wel ideaal weer voor zal zijn, zullen we nog moeten ontdekken, maar gezien we het feest in een tent geven, gokken we dat eind mei sowieso aangenamer is dan eind februari.

Onze uitnodiging ziet er zo uit (de voorkant dan toch):

Als je een woord vindt (eender welk) geef dat dan even als reactie. Iedereen mag één woord geven en wint dan één paar oorbellen, de kleur mag je zelf kiezen.

Degenen die een uitnodiging hebben gekregen, moeten een woord geven dat niet aangeduid staat op de gekregen uitnodiging. Meedoen kan tot 25 mei, de dag van ons feest. Succes!

Het journaal

Ik zag gisteren dit passeren bij Het journaal van 19 uur.

Een paar dagen geleden waren ze hun eurotekens al zowel voor als na het bedrag aan het zetten. Ze krijgen daar niet veel tijd voor eindredactie precies. Misschien iets voor taalvoutjes?

Taalvoutjes

Kent u taalvoutjes al op Facebook? Eind augustus ontdekte ik de pagina (dankzij een Facebookvriendin die een post ervan likete) en ik heb intussen al met verschillende taalfoutjes gelachen. In september was ik met mijn vriend op vakantie in Firenze/Florence en hij wees mij op een leuke taalfout: