Een jaar na het proteïnedieet

Vandaag is het exact een jaar geleden dat ik officieel opnieuw alles mocht eten na mijn proteïnedieet. Ik evalueerde hier al eens na drie maanden. Het meeste klopt nog wel, maar nu is het tijd voor een iets gedetailleerdere update.

Ik zal maar meteen eerlijk zijn: ja, ik ben opnieuw bijgekomen. Door het proteïnedieet verloor ik 32 kilo, ik schat dat er intussen terug tien kilo bij is. (Ik schat dat, want ik heb al enkele maanden geen fatsoenlijke weegschaal meer, intussen ben ik op zoek naar een analoge, want digitale weegschalen heb ik al genoeg versleten.) Dat geeft nog altijd een dikke twintig kilo die eraf is en daar ben ik blij mee. Vreemd misschien, want ik ben wel bijgekomen (tien kilo op een jaar is natuurlijk niet gezond), maar ik heb de indruk dat mijn gewicht intussen zowat ‘gesetteld’ is en ik hoop/gok dat het, met de zomer in aantocht, weer iets gaat verbeteren. Wil ik die tien kilo er opnieuw af? Nee, toch niet volledig. Ik zat goed in mijn vel toen, maar voelde me niet helemaal mezelf, een beetje speklaag hoort gewoon bij mij, denk ik. Wil ik er terug kilo’s af? Jazeker. Mijn benen zijn te dik, mijn kont is te breed en mijn bh’s worden krap. Maar deze keer wil ik mij minder focussen op die kilo’s, meer op een gezondere levensstijl.

Ik eet anders dan voor mijn dieet, gevarieerder. De cornflakes als ontbijt zijn vervangen door zelfgemaakte granola of zelf baksels zonder boter en suiker. Ik eet minder (slechte) tussendoortjes en we eten minder snel fastfood. Ik leerde intussen pure chocolade eten (ik was een grote fan van melkchocolade, maar intussen zit ik al aan 80 % cacao en kan ik daarmee leven, al blijft melkchocolade natuurlijk geweldig lekker), ik eet minder uit pakjes (ik maak bijvoorbeeld veel tussendoortjes zelf) en minder vlees. Als er op het werk gedeeld wordt, sta ik mezelf nog wel toe daarvan te genieten (en dat is soms iets te vaak) en ik merk (helaas) dat ‘nee’ zeggen tegen lekkere dingen die mij aangeboden worden, mij enorm moeilijk valt. Ik probeer er dan gewoon van te genieten, maar ik merk dat de zoetekauw in mij om meer blijft roepen.

Ik leef ook anders. Vroeger ging ik een tot drie keer per week naar de sportschool en bewoog ik verder amper. Nu beweeg ik dagelijks. Ik heb mijn auto weggedaan (ook vanwege de problemen die ik ermee had) en ga nu met de fiets of de trein naar het werk. Wanneer ik met de fiets ga (wat tijdens die natte winter meer niet dan wel lukte, want ik blijf een regenhater), fiets ik 24 kilometer op een dag. Ga ik met de trein, dan wandel ik minstens een kwartier en fiets ik acht kilometer in totaal. Naar de sportschool ga ik nog altijd, maar dan wel met de fiets (acht kilometer enkele rit). Ik denk dus dat ik het bewegen meer in mijn dagelijks leven heb gekregen. Dat ik het milieu er een plezier mee doe, vind ik een extra voordeel.

Verleidingen blijven komen en, we moeten daar eerlijk in zijn, die zullen er altijd zijn, ofwel van de buitenwereld, ofwel van de snoeper in mij. Eraan weerstaan lukt mij moeilijk en dat gaat een strijd blijven. Mijn zwakheden waren vroeger pasta (kan ik veel te veel van eten), chocolade, koekjes en chips. Die zwakheden zijn dezelfde gebleven, helaas, alleen probeer ik er beter mee om te gaan. Lukt me dat altijd? Nee, zelfs meestal niet. Maar ik ben ook niet van plan opnieuw twintig kilo bij te komen, dat staat vast. De periode na het dieet is helaas de moeilijkste en die is voor de rest van mijn leven, maar stap voor stap ga ik voor verbetering.

Een terugblik op het proteïnedieet

Sinds Pasen mag ik opnieuw officieel alles eten, sinds een dikke drie maanden dus. Tijd om eens terug te blikken op mijn proteïnedieet.

In totaal ben ik vijf maanden streng aan het diëten geweest (zonder te zondigen, zelfs niet tijdens de feestdagen), dan één maand herintroductie van de verboden etenswaren en nu een dikke drie maanden vrij in wat ik eet.

Wat ik verwacht had, blijkt te kloppen. De tijd na het dieet (het proberen op gewicht te blijven dus) is moeilijker dan het dieet zelf. Tijdens mijn dieet schrok ik ervan hoe ik zo braaf van alle verboden vruchten kon blijven (dat lukte mij bij eerdere dieetpogingen nooit zo lang) en nu schrik ik dat ik dat niet kan blijven volhouden. In dat opzicht werkte het proteïnedieet dus echt wel voor mij. De regels zijn streng en als je zondigt verlies je twee à drie dagen waarin je geen gewicht kwijtraakt. Die dagen wilde ik niet verliezen en het leek mij ook moeilijker om, eens gezondigd, niet meer te zondigen. Ik was bang dat de verleiding te groot zou worden.

Dat heeft zich precies een beetje tegen mij gekeerd. Fase drie (herintroductie van verboden etenswaren) duurt een maand, maar echt streng heb ik mij daar niet aan kunnen houden. Je verliest sowieso geen gewicht meer en toen al bleek de motivatie moeilijk te behouden. Ik heb zeker niet zwaar gezondigd, maar ik kon ook niet meer zo braaf tegen alles nee zeggen. Toen ik dan eindelijk opnieuw alles mocht eten (fase vier dus), wilde ik zo graag alles opnieuw proeven, (vooral?) ook de slechte dingen. Ik deed dat met mondjesmaat en ik ben zeker niet hervallen in mijn oude eetpatronen en -gewoontes, maar niet zondigen (zoals tijdens het dieet) lukt me niet.

Het is vooral ook heel erg uitzoeken hoeveel je nu mag eten. Wanneer heb ik genoeg, wanneer heb ik te veel gegeten? Ik besef ook dat ik opnieuw minder bewust met eten bezig ben. Mijn eetpatroon is echt wel veranderd. Ik eet gevarieerder en gezonder dan vroeger, maar sommige zwakke plekken zijn opnieuw bovengekomen. Koeken bijvoorbeeld (hongertje als ik thuiskom van het werk, snel een koek eten …), stokbrood met kruidenboter tijdens een barbecue, sneller alcohol drinken (al heeft dat laatste ook iets met de overschot van ons feest te maken) … Die koeken probeer ik op te lossen door nog koeken van Xdaylight te eten: ze zijn best wel lekker (en er zijn er zelfs met chocolade) en kunnen eigenlijk geen kwaad. Ze alleen natuurlijk veel te duur voor wat het is. Als ik naar de supermarkt ga, koop ik ook niet zo schandalig veel slechte dingen meer als vroeger, maar iets lekkers zonder enige voedingswaarde belandt meestal toch wel in mijn karretje.

Ben ik blij dat ik het dieet heb gedaan? Zeker! Op die vijf maanden is er 30 kilo afgegaan, dat was me anders nooit gelukt.
Zou ik het dieet aan anderen aanraden? Zeker! Alleen zou ik er nooit voor minder dan vijftien kilo aan beginnen (daarvoor is het te drastisch) en moet het ook echt je ding zijn, anders hou je het niet vol.
Is het dieet een gemakkelijkheidsoplossing? Zeker niet! Zo weinig eten (al heb ik nooit honger gehad) en tegen zowat alles ‘nee’ zeggen is niet iedereen gegeven, dus het wordt je zeker niet in de schoot geworpen. En de moeilijkste tijd is eigenlijk nà je dieet, om je gewicht te behouden …

Fase 3: uit ketose

Vandaag begin ik aan fase 3. Om aan fase 3 te beginnen, moet je op je streefgewicht zijn, want je valt niet meer af tijdens deze fase. Mijn doel was om 34 kilo af te vallen. Het zijn er 32 geworden, maar dat is eigenlijk al meer dan voldoende. Ik heb nu een gezond BMI en dat is voor mij het belangrijkste. Begin februari was ik het dieet beu en had ik voor mezelf al beslist dat ik eind februari sowieso zou stoppen. Niet dat ik alles per se beu was: ik was voornamelijk komkommer beu (nog steeds) en miste vooral het eten van worteltjes. Ik gaf mezelf dus nog een maand om op streefgewicht te geraken en mocht dat binnen die maand niet lukken, dan zou het me te traag gaan (en vond ik het de moeite ook niet, omdat je er echt wel veel voor moet laten).

Op zich ging het me niet te traag: het minste dat ik op één week ben afgevallen is 800 gram – wat nog steeds veel is op zeven dagen. Probleem is vooral geweest dat ik één week was bijgekomen: 600 gram! Ik had eigenlijk niets fout gedaan, dus dat was heel frustrerend. De week nadien viel ik dan wel weer 800 gram af, maar daardoor bleef ik dus eigenlijk twee weken stabiel. Zonder die 600 gram extra had ik dus dichter bij mijn streefgewicht gezeten, maar kom, het is goed zoals het nu is.

Woensdagavond (na het werk) laat ik mij altijd even wegen en deze week zat ik dus nog een dikke twee kilo boven mijn streefgewicht. Donderdagmorgen ging ik met nuchtere maag naar de dokter (om bloed te laten trekken ter controle) en woog ik exact mijn streefgewicht! In dat opzicht ben ik dus wel op streefgewicht en dat is voor mij voldoende. Uiteindelijk woog ik mij vroeger ook ’s morgens en niet na het werk …

Een andere reden waarom ik vandaag aan fase 3 begin, is dat ik gisteren een Italiaanse avond had van mijn middelbare school. Ik kon die niet echt weigeren, want als je tien jaar bent afgestudeerd, mag je gratis gaan eten. (Ik voelde mij wel even heel oud toen ik die mail kreeg, maar soit.) Toen een oude schoolvriendin, die ik in tussentijd veel te weinig heb gezien, dan ook nog vroeg om mee te gaan, kon ik echt niet weigeren. Ik ging voor het minste kwaad: minestrone als voorgerecht, spaghetti all’arrabiata als hoofdgerecht en thee als dessert. Uit ketose zou ik hierdoor sowieso gaan, dus de diëtiste van Xdaylight raadde mij aan om tot de Italiaanse avond wel in fase 2 te blijven, op die Italiaanse avond wel te zondigen (maar zo min mogelijk) en dus wel uit ketose te gaan en dan de dag erna aan fase 3 te beginnen. Fase 3 is heel strikt en dat kan ik dus best zo goed mogelijk volgen. Sinds gisterenavond ben ik dus officieel uit ketose. De minestrone bleek niet zo’n aanslag op mijn dieet (behalve een paar spekjes zat daar eigenlijk niets in dat ik in fase 3 niet mag eten). Ik at er wel een stukje grof stokbrood bij (maar dat mag in fase 3 bijvoorbeeld ook). De pasta all’arrabiata had ik gekozen omdat er geen gehakt inzit (gehakt mag pas in fase 4) en dat vind ik sowieso wel lekker. De pasta mocht natuurlijk niet, maar in de saus zat eigenlijk niets dat ik in fase 3 niet mag eten. Ik nam er wel een heel klein beetje kaas bij, gewoon om dat nog eens te proeven. Kaas mag ook vanaf fase 3, maar dan enkel light eigenlijk. Als dessert nam ik dus een thee en liet braaf de tiramisu en het chocolade-ijs aan mij voorbijgaan, wat wonderbaarlijk vlot ging.

Wat mag ik nu eten in fase 3? Ik eet nog steeds twee proteïnemaaltijden per dag en verder worden nu enkele verboden producten terug ingevoerd. Ik mag vanaf nu alle groenten eten (worteltjes! tomaat (met pitten en vel)! pompoen!) en verder 2 zuivelproducten op een dag (magere yoghurt zonder fruit, of magere kwark of platte kaas zonder fruit, magere melk of lightkaas). Ik mag ook twee sneden brood eten op een dag met 50 gram kippenwit of andere natuurlijke proteïne. De ene natuurlijke proteïnemaaltijd op een dag die ik in fase 2 ook al mocht eten (dus groentjes met kip, kalkoen, vis, quorn, ei …), mag ik nog steeds.

Na twee weken mag ik dan ook af en toe volkorenpasta eten en een extra maaltijd met brood in de plaats van één Xdaylight maaltijd. De vierde week mag ik dan eindelijk opnieuw fruit eten en na die vier weken alles, maar wel gevarieerd en met mate natuurlijk.

Deze morgen ben ik gewoon met mijn Xdaylightontbijt begonnen, seffens ga ik magere yoghurt met een beetje Xdaylightconfituur eten en nadien soep en brood met kippenwit. Voor vanavond ga ik dit kalkoenstoofpotje maken. Ik ben benieuwd! Naar de smaken en of ik honger ga hebben, maar ook naar de weegschaal woensdagavond. De kans bestaat dat je tijdens deze fase namelijk een kilo (of twee) bijkomt, maar meer zou echt niet mogen.