Hoe je kat een pilletje geven?

Vorige week was Jip ziek en moesten we hem pilletjes geven. Dat is niet altijd evident. Als je het onder het eten mengt, eet de kat alles behalve het pilletje. Het pilletje in de strot rammen is niet de meest aangename bezigheid, noch voor de kat, noch voor het baasje. Onze dierenarts gaf ons al twee nuttige tips om toch medicijnen te kunnen geven aan katten en die deel ik hier graag!

Mengen met yoghurt

Het procedé is simpel: pilletje pletten en mengen met een heel klein beetje natuuryoghurt. Een kat zal dat mengsel niet per se uit zichzelf opsmikkelen, maar er is wel een manier om dat toch gedaan te krijgen, namelijk door het mengsel even op de neus van de kat smeren. Dat likken ze sowieso op. Het is even raar de eerste keer, maar zo krijgen ze het toch vlot binnen!

Mengen met tonijn uit blik

Tonijn komt hier normaal gezien niet in huis, maar voor dit trucje maakten we een uitzondering. Gelukkig moeten we onze katten maar heel af en toe een pilletje geven en kan je verschillende pilletjes geven met hetzelfde blikje tonijn.
Hierbij is het procedé zo mogelijk nog simpeler: pilletje pletten en mengen met een beetje tonijn. De geur van tonijn is zo sterk dat de kat niet merkt dat er ook een pilletje in het mengsel zit. Pletten is wel nodig, want anders laten ze het pilletje alsnog gewoon liggen.

Gelukkig zijn onze katten niet vaak ziek. Kende jij de trucjes al of heb je misschien een ander trucje?

Vertrouwen in de mensheid

Ergens tussen Kerst en Nieuw vond Jip, onze oudste kater, het nodig om weg te lopen. Op zich is dat niet iets waar wij ons al te veel zorgen over maken. Bijna drie jaar geleden kochten wij namelijk een huis op nog geen kilometer (in vogelvlucht) afstand van het appartement waar wij toen woonden. Er zit wel een spoorlijn tussen, maar dat houdt een kat natuurlijk niet tegen … In het begin kwam hij zowat maandelijks een paar dagen niet naar huis. Gelukkig wisten we dan altijd waar hij zat en gingen we gewoon regelmatig naar onze vorige woonplaats. Wanneer hij dan in de buurt was, kwam hij altijd heel snel met ons mee, dus we maakten ons nooit echt zorgen over hem. Soms kwam hij na een paar dagen ook gewoon zelf terug. Hem langer binnenhouden hielp niet (het is ook een kat die het gewend is om buiten te zitten en nen echte zagevent), dus hielden we hem meestal gewoon een paar dagen binnen en lieten hem dan terug gaan en staan waar hij wilde. We hebben natuurlijk nog een andere kat, Hobbes (de rosse tijger), en als we Jip moeten binnenhouden, kan ook hij niet zomaar gaan en staan waar hij wil. Alleszins, Jip liep minder en minder vaak weg en als hij wegliep, hadden we hem snel terug.

Tussen Kerst en Nieuw liep hij weer weg en veel zorgen maakten we ons eerst niet. Toen hij met Oudjaar nog niet terug was, maakten we ons natuurlijk wel zorgen. Katten snappen het concept vuurwerk niet en kunnen dus heel bang worden. Toen we hem in de week na Nieuwjaar nog steeds niet gezien hadden (en we gingen natuurlijk minstens een keer per dag naar onze vorige woonplaats), begonnen we ons echt wel zorgen te maken. Dus maakte mijn vriend onderstaand briefje dat ik dan in elke brievenbus stopte in de straat van onze vorige woonplaats.

Jip vermist

We wisten niet goed of we echt reactie moesten verwachten. Zouden mensen daar ook effectief op reageren? We konden maar beter proberen, want wij zagen hem niet en als we dan reactie kregen, wisten we tenminste of hij nog leefde of niet. Tijdens die week kreeg ik regelmatig telefoon. Sommige mensen hielden zelfs het briefje bij zich om een kat die ze in de straat zagen, te kunnen vergelijken met de foto’s op het briefje. Eén iemand zette haar kattenmandje in de voortuin, in de hoop dat Jip erin zou gaan zitten/liggen (iets dat hij effectief gemakkelijk doet, thuis toch) en iemand anders maakte zelfs een bord:

Bord Jip vermist

Intussen hebben we Jip ook effectief terug (na twee weken), dankzij een lieve buurtbewoonster die mij belde op een moment dat ik vrij snel naar daar kon. En jawel, van zodra Jip mij zag, kwam hij zagend naar mij toegelopen en sindsdien overstelpt hij mij met knuffeltjes!

Dank lieve buurtbewoners voor alle hulp!