Flocken voor Margot

Door de verbouwingen lukt knutselen en frutselen hier niet meer zo goed en gaf ik al eens letterkoekjes (met een centje) als cadeautje bij een geboorte. Maar toen mijn ex-collega Mieke en haar vriend Martijn hun dochter Margot noemden (en als meter en peter Marleen en Marc kozen), kon ik niet anders dan een M-pakketje maken voor het babybezoek.

Ik informeerde eerst wel bij een andere ex-collega of de kersverse ouders geen M&M’s hadden in de plaats van doopsuiker, maar dat bleek niet het geval, dus M&M’s konden al zeker bij het cadeautje. Verder flockte ik een M op een body’tje van biokatoen en op een slab. De M viel wat groot uit, maar ik had geen slab bij mij toen ik het formaat koos en zo veel babyervaring heb ik niet. De slab werd meteen in gebruik genomen na een voeding en ik mocht een aan-foto nemen van de slab, dus het grote formaat van de M kan geen kwaad, denk ik.

Intussen zag ik de slab ook op Facebook verschijnen bij ander bezoek. Supertof!

Geen inpakpapier nodig voor cadeautjes, maak een gepersonaliseerde tote

Ik kocht een tote of twee. Bestaat daar eigenlijk een Nederlands woord voor, voor zo’n katoenen zak? Het doet mij altijd een beetje denken aan mijn zingzak van vroeger. Maar ik wijk af. Ik kocht dus een tote of twee. Ik wilde er dit en dit mee doen, voor mijn 30-voor-30-lijstje. Het leek mij het beste om ze even voor te wassen en de gebruiksaanwijzing van mijn textielverf beaamde dat. Dus ik controleerde braaf op hoeveel graden ik die zakken mocht wassen en volgde de richtlijnen. Ik vergat alleen even te checken of die dingen in de droogkast mogen (door de verbouwingen hier hebben wij geen plaats voor een wasmachine en een droogrekje, dus doe ik mijn was in de wasserette en daar gaat alles noodgedwongen de droogkast in) en toen kwamen ze er iets kleiner uit dan ik ze erin gestopt had. Oeps!

Ik wilde die totes eigenlijk nuttig gebruiken en in een kleiner formaat vind ik die minder nuttig, dus besloot ik dat ik ze misschien eerder cadeau zou kunnen doen aan mijn nichtjes. Hoe kleiner je bent, hoe kleiner je tote mag zijn, niet? Tja, soms kan ik mijn eigen logica ook niet helemaal volgen, hoor.

Mijn jongste nichtje wordt tiener op de Franse feestdag, maar gaf al een feestje. Ik besloot haar een tote met de eerste letter van haar naam cadeau te doen.

Strijken is niet mijn sterkste punt, nee. Ik denk dat ik die totes voor mezelf maar niet ga voorwassen, dan hoef ik ze ook niet te strijken (en kunnen ze niet krimpen).

Ik gun mijn nichtje trouwens meer dan enkel een katoenen zak, hoor. Het echte cadeautje deed ik gewoon in de tote! Dat spaart weeral wat nutteloos cadeaupapier uit.

Tweeling

In augustus werd mijn neef vader van een tweeling, Hanne en Heleen. Zouden de ouders hen graag hetzelfde kleden of net niet? Ik koos de veiligste optie (hetzelfde, maar in een andere kleur) en flockte de H (in het lettertype van het geboortekaartje) op twee body’s en twee slabbetjes. Zo kunnen ze het allebei dragen.