Breisels

Ik brei met periodes en eigenlijk enkel sjaals. Ik leerde het natuurlijk op de lagere school en nadien breide ik jaren niet. Op kot wilde ik weer breien, dus vroeg mijn moeder om raad. Zij zette mijn steken op en legde mij (opnieuw) uit hoe het moest. Zij zette op het einde alles af en zette eventueel een nieuwe priem op. Dan breide ik weer even niet en vergat ik weer hoe het exact moest, dus klopte ik opnieuw bij mijn moeder aan. Zo gaat dat nu al verschillende jaren op en af. Zij leerde mij al een keer of vijf breien, denk ik. Intussen, met al die tutorials op YouTube, kan ik het natuurlijk volledig zelf proberen, maar eigenlijk vind ik de traditie wel fijn. Mijn moeder zet op, legt mij alles nog eens uit en werkt af.

Het laatste half jaar nam ik de breinaalden weer op en breide drie cirkelsjaals.

De twee linkse sjaals zijn gewoon rechte steken, de meest rechtse sjaal is de rijstkorrelsteek. Simpele patronen, handig voor een eeuwige beginner als ik.

Ik denk dat ik een van de sjaals cadeau ga doen. Welke sjaal zou het beste passen voor een zomertype?

Luchtverfrisser

Bij Kelly vond ik een handleiding om zelf een luchtverfrisser te maken.

Mijn glazen bokaaltje had een lelijk bedrukt dekseltje, dus beplakte ik dat eerst met washitape. Verder volgde ik haar handleiding. Ik koos voor lavendelgeur en gebruikte wel iets meer essentiële oliën.

Juwelenkistje maken voor verkoop

Momenteel staan mijn juwelen in The Box in Mechelen, dit weekend en het weekend van 6 april verkoop ik ook wat juwelen in Leuven, tijdens de paasvakantie zullen er juwelen van mij in Lady Britannia in Antwerpen liggen en op paasmaandag heb ik een juwelenavond in Merksem. Het gaat goed, ik klaag zeker niet, maar zoveel juwelenrekjes heb ik helaas niet en ik wil wel dat mijn juweeltjes mooi gepresenteerd staan. Dus maakte ik er gisteren nog even eentje bij, om mee naar Leuven te nemen.

Benodigdheden

Een wijnkistje (eindejaarscadeau op het werk, gevuld weliswaar) en oogschroeven in klein formaat. Ook iemand met kracht in huis hebben is een vereiste. Ik probeerde de oogschroeven zelf in het hout te krijgen, maar het lukte me niet, gelukkig heeft het vriendje wel wat force.

Resultaat

Weinig werk en ik heb meteen een gemakkelijk mee te nemen miniverkooppuntje. De juwelen zijn morgen en 6 & 7 april te koop in Leuven, op een tweedehandsverkoop voor dames. Geïnteresseerden mogen mij gerust mailen (gerhilde_van_oers@hotmail.com) voor meer info en het adres.

Flockerdeflock!

Na mijn eerste poging kreeg ik de smaak te pakken en intussen flockte ik natuurlijk nog vanalles. Het petekindje van mijn vriend werd één (vandaag!) en hij had al een mooi cadeau, maar ik wilde er nog iets extra bijgeven. Ik ging dus naar de Hema en kocht dingen die een eenjarige zeker kan gebruiken: T-shirtjes en slabbetjes. Toen scande mijn vriend het geboortekaartje in en gebruikte ik dat als basis voor het flocken.

Het resultaat:

Bij het laatste T-shirtje heb ik mij gewoon eens goed laten gaan en dat gaf een fijn frulwerkje. Proficiat Svea!

Dilemma

Ik ben geen breiwonder. Ik doe dat wel graag, maar het is alweer vijf jaar geleden dat ik breinaalden vastnam. Onlangs vond ik mooie wol in de Veritas en was eerst van plan om aan de mama van vriendin S. te vragen om er een cirkelsjaal voor mij van te breien. Ze deed dat enkele jaren geleden al met andere wol (waarvoor dank!). Toen bedacht ik mij dat ik dat evengoed zelf kon proberen. Oké, geen echte cirkelsjaal dan, maar een gewone sjaal waar ik dan een cirkelsjaal van maak, dat moet nog wel lukken. In de Zeeman vond ik goedkopere (en ook mooie) wol en dat leek mij veiliger om mee te beginnen. Ik vroeg mijn moeder om het werkje op te zetten (dat kan ik zelf niet, nee, was zelfs al vergeten hoe ik het breien zelf moest doen). Ik wil graag een brede en lange cirkelsjaal waar ik mij lekker in kan duffelen, dus vroeg ik haar om veel steken op te zetten. Ik kocht drie bollen (dikke) wol en dacht daar wel mee toe te komen. De eerste bol is er intussen door:

Met de twee overige bollen ga ik dus sowieso niet ver geraken. Dilemma: trek ik alles af en maak ik hem smaller (en probeer ik ook wat minder vast te breien misschien) en koop ik twee bollen wol bij om toe te komen of koop ik vijf (tien?) bollen wol bij en ga ik zo verder?

De eerste keer …

… flocken!

Nu ik ben afgevallen (tussenstand -31 kilo, het gaat natuurlijk niet meer zo vlot als in het begin), ben ik mijn kleren een beetje aan het sorteren. Ik heb namelijk nogal veel bijgehouden van vroeger (toen ik dus ongeveer op dit gewicht zat) en af en toe zoek ik uit wat me past en wat niet. De grote schifting heb ik nog niet gedaan (ik heb echt wel veel kleren, merk ik nu), die ga ik pas doen wanneer ik effectief op gewicht ben.

Alleszins, sommige T-shirts van vroeger konden wel een update gebruiken. Eén T-shirt had een klein gaatje, maar was verder nog perfect, dus dat leek me het ideale T-shirt om te flocken. Ik had dat gaatje wel dichtgenaaid, maar dat blijf je toch een beetje zien. Er een figuurtje over flocken, leek me een betere camouflage.

Ik dus naar De Banier voor flockfolie. Thuisgekomen lees ik rustig de uitleg en begin simpel. In De Banier kocht ik ook enkele ponsjes, dat leek me het gemakklijkste voor de eerste keer. Ik pons vijf vlindertjes en schik die mooi op mijn T-shirt, neem bakpapier en begin te strijken. Eerst de onderste twee vlindertjes. Na de opgegeven tijd haal ik mijn bakpapier weg: mijn fuchsia T-shirt ziet blauw waar ik gestreken heb! Toevallig ook de kleur van de vlindertjes … Paniek! Snel de andere vlindertjes eraf om te zien of de schade te beperken valt. Had ik natuurlijk al een stukje van dat derde vlindertje vastgestreken. Dus vouw ik mijn bakpapier driedubbel (misschien lag het daaraan?) en flock dat derde vlindertje. Even blauw! Snel op internet zoeken naar lotgenoten, niet echt te vinden natuurlijk. Dan kijk ik naar de stof: 100 % viscose. Tja, zo zoek je het zelf een beetje natuurlijk. Enfin, de kleur is weggetrokken en zo ziet mijn eerste flockexperiment er intussen uit:

De kleur trok maar heel traag weg, dus had ik nog twee vlindertjes over. Ik zocht in mijn kast naar andere T-shirten (alle andere mogelijke T-shirten waren natuurlijk wél katoen) en ponste nog een vlindertje bij. Dat ziet er nu zo uit:

Dit T-shirt komt nogal kort, dus denk ik dat ik het vooral ga gebruiken om te sporten. Daar draag ik steeds een langer topje onder en dan komt dat nog wel mooi uit, denk ik.

Voor de eerste keer was het even paniek, maar het resultaat is fijn. Hier gaat nog geflockt worden!

Juwelen op aanvraag

In de loop van 2012  kreeg ik een mailtje van D. dat hij op zoek was naar een uniek cadeau voor zijn vriendin, graag in het thema Ierland, liefst met shamrocks erin verwerkt en in zilver.

Het heeft even geduurd, maar net voor Kerstmis kon hij het setje komen afhalen.

Hij kocht natuurlijk maar één paar oorbellen, het andere paar ligt hier dus nog. Te koop, jawel.

Een kerstcadeatuje had hij al voor haar, dus zou hij het in de loop van januari wel geven. Nu Valentijn intussen ook gepasseerd is, zal zijn vriendin het al wel hebben gekregen en kan ik er dus veilig over bloggen, gok ik. De liefde kan toch schoon zijn, he!

Recyclage

Als je bij mij juweeltjes bestelt via Facebook is de kans groot dat je een gerecycleerde envelop in de bus vindt. Ik probeer ze altijd wel mooi te versieren, dus dat is toch alleen maar positief, niet?

Van de weggeef: de gelukkigen

Mocht je iets gemist hebben, hier gaf ik wat juweeltjes weg. Meedoen kon tot en met 13 januari, dringend tijd dus om de gelukkigen bekend te maken.

Random.org hielp mij met de trekking en duidde Elisse aan als nummer 1:

Zij wint dus een verrassingsjuweel en een cadeaubon van Juwelen Gerhilde ter waarde van € 15.

Irisvanloon werd nummer 2:

Zij wint ook een verrassingsjuweel, net als nummer 3, Sarah:

Elisse, Irisvanloon en Sarah, mailen jullie even jullie respectievelijke adressen naar gerhilde_van_oers@hotmail.com? Let wel, het kan zijn dat het even duurt voor de juwelen toekomen, ik moet ze dan ook op maat maken.

Ringendoos

Ik sta regelmatig mijn handgemaakte juwelen te verkopen op marktjes (en bij mensen thuis) en dan wil je snel alles mooi kunnen presenteren. Voor oorbellen lukte dat aardig, maar voor ringen duurde het even voor ik een goed concept had. In het begin legde ik die altijd los op tafel, maar als je vijftig ringen moet leggen, ben je wel even bezig en als mensen dan ringen beginnen passen, leggen ze die natuurlijk niet altijd even mooi terug in het rijtje.

In de zomer van 2012 kwam ik dan ergens een tutorial tegen om zelf gemakkelijk een ringendoos te maken. Waar ik die heb gevonden, ben ik helaas vergeten, er is echt te veel te vinden op internet. 🙂

Alleszins, ik vond een mooie doos (een geschenkdoos waar een fles whisky met toebehoren in had gezeten) en knutselde onderstaande doos.

In die doos passen zo’n vijftig ringen in totaal, maar vaak heb ik er meer, dus maakte ik deze week een nieuwe, kleinere versie. Het is echt supersimpel en je hoeft niet te kullen met lijm enzo.

Wat heb je nodig?

• Een mooie vierkante of rechthoekige doos. Ik gebruikte het deksel van een Vivabox.
• Een mooi stuk stof. Dit is een overschotje van de stof waar ik mijn juwelen op leg op marktjes en juwelenavonden.
• Isolatiebuizen, de kleinste soort.
• Een goeie schaar, liefst een stofschaar.
• Eventueel een mesje.

Het idee is simpel: snij de isolatiebuis open (kan je ook met je vingers doen, want in isolatiebuizen zit al een snee) en knip de stof in een reep die over de buis past, met wat overschot. Steek de stof in de snee van de buis, draai de stof errond en steek het uiteinde van de stof mee in de snee van de buis. Steek de buis in de doos met de snee naar onder en werk zo verder tot de doos vol zit.

Plak de tekst op de doos af met stickers of masking tape, of pak de doos op voorhand in als je niet wil laten zien dat het een Vivabox is.

Na nog geen vijf minuten heb je een ringendoos.

Vooral mooi voor grote ringen.

Zorg wel dat je zeker genoeg stof hebt, zodat je er geen lelijke isolatiebuis zonder stof in moet steken.

Oeps!