Citytrippen in Brussel

Onlangs gingen vriendin S. en ik samen naar Brussel. Ik had in mijn leven nog nooit het Atomium van dichtbij gezien en zij was vergeten dat we een jaar of vijf geleden Manneken Pis gezien hadden, dus die wilden we bezoeken en verder de stad wat beter leren kennen, want ik vind het jammer dat ik de hoofdstad zo slecht ken.

Ik vroeg raad aan een vriendin die Brussel goed kent (en kreeg prompt metroticketjes, dank je, T.) en zij raadde de wijk tegenover de Beurs aan. Ik leende een reisgidsje (100 % Brussel) uit bij de bib, want waarom zou je dat kopen om dat dan nooit meer te gebruiken? Zelfs als je een paar jaar later teruggaat, is het al gedateerd. Sorry voor mensen in de reisgidsenwereld, maar ik leen dat liever uit de bib. Ik bereid citytrips ook nauwelijks voor. Als je dat wel doet, is het natuurlijk gemakkelijker om een gids langer dan drie (of zes) weken te hebben.

We begonnen bij het Atomium, want dat ligt nogal uit de richting. Vriendin S. was er die week nog geweest (ze had gewerkt op een beurs in de Heizel), maar vond het gelukkig niet erg om het nog eens te gaan bekijken.

Het was een beetje bewolkt die dag, ja. Gelukkig regende het niet.

Nadien gingen we met de metro naar de Beurs en volgden we de eerste wandeling uit het boekje (Centrum & de Vlaamse buurt). Omdat we vrij laat vertrokken waren (vriendin S. had een zware week achter de rug), waren sommige winkels (en het ijssalon!) helaas al gesloten. Hier even de aanraders op een rijtje.

Manneken Pis was die dag verkleed als steltenloper van Merchtem voor de zeventigste verjaardag van de steltenlopers. Hij zou die dag bier geplast hebben. Ik hoop alleen voor de begroeting om 10 uur ’s morgens, want dat zou anders nogal verspilling zijn. Ik rook alleszins toch geen biergeur bij het passeren.

Aan de binnenplaats van het stadhuis vonden we een oude en een nieuwe wachter. Helaas stonden ze niet in dezelfde houding.

De Sint-Hubertusgalerijen waren blijkbaar de eerste overdekte winkelstraten van Europa.

Een mooi uitzicht (en zicht op Southparkschouwen) vonden we bovenop Parking 58, een parkeergarage van tien verdiepingen hoog uit het expojaar 1958. Gratis gebruik van de lift!

De voeten werden moe en dus gingen we iets drinken en wat rusten in het ViaVia reiscafé en in A l’imaige Nostre-Dame. Voor dat laatste café moesten we even zoeken, want daarvoor moet je een klein steegje in, maar dat was wel de moeite.

Terwijl wij ons aan het installeren waren in het ViaVia reiscafé speelde trouwens volgend nummer. Ik vond dat best toepasselijk.

Ook zagen we nog enkele leuke winkeltjes: Bel’Arte (creatief werk van Belgische ontwerpers) en La Fabrika (Scandinavische meubelen en verlichting).

Een fijne dag! Dank je wel, vriendin S. Nog vijf wandelingen te gaan. 🙂